ЖАҚҚЫЗУ

I понуд. от жағу заставить (позволить, велеть) зажечь;- монша жаққызу велеть истопить баню;- отынды шапқанға жаққыз позволь развести огонь тому, кто рубил дроваII понуд. от жағу;- бала нанға май жаққызып жеді мальчик просил намазать масло на хлеб