* * *
Ei|fer ['ai̮fɐ], der; -s:* * *
* * *
* * *
Eifer, I) heftige Aufregung: a) im guten Sinne: calor. – der Redner gerät in Ei., calor oratorem producit. – b) im üblen Sinne, heftiger Unwille: indignatio. – ira (Unwille). – iracundia (großer Ei., heftiger Zorn). – in Ei. geraten, indignatione exardescere; irā incendi; iracundiā ac stomacho exardescere; iracundiā inflammari: jmd. in Eifer bringen, stomachum alci movere od. facere; iram alcis concire. – II) lebhafte Bemühung etc.: studium. – industria (unermüdete, rastlose Tätigkeit); verb. studium et industria (tätiger Eifer). – Ei. für etwas haben, studio alcis rei teneri; alcis rei studiosum esse; alci rei studere: großen Ei. für etwas haben, vor Ei. brennen, von großem Ei. für etwas beseelt sein, studio alcis rei flagrare, ardere, incensum esse: Ei. für etw. bekommen, alci rei studere coepisse: der Ei. wird angeregt, gereizt, studium incitatur, inflammatur, accenditur: bei jmd. den Ei. für etw. rege machen, erwecken, alcis studium aiqd faciendi commovere: im Ei. nachlassen, studium remittere. – mit Ei., studio; studiose; vehementer (stark, z.B. colere studia; dah. »mit desto größerem Eifer«, eo vehementius, z.B. laborare): mit großem Ei., summo studio; studiosissime.
Eifer m -s
рвение, усердие; пыл
Eifer bekunden — проявить рвение
in Eifer geraten* (s) — загореться (рвением), приходить в азарт, горячиться
den Eifer dämpfen — умерить пыл
sein Eifer erkaltete bald — его пыл быстро остыл
im Eifer — в пылу
im Eifer des Gefechts разг. — в пылу сражения {спора}
sich vor Eifer überschlagen (wollen) разг. — переусердствовать
◇ blinder Eifer schadet nur посл. — ≅ услужливый дурак опаснее врага