ҚАШЫРУ

I и.д. от қашыру III принуждение к бегствуII и. д. от қашыру IУ случка // случкой;- қой қашыру кезеңі время случки овецII понуд. от қашу II давать возможность случать (коров и овец)III1) понуд. от қашу I2) жауды қашыру принуждать врага к бегству;- жұртқа көрсетпей оны түнде қашырып жіберді тайком от людей он его ночью спровадил2) перен. отталкивать;- дөрекілігімен бәрін өзінен қашырды (он) оттолкнул всех своей грубостьюжын қашыру рел. отгонять злых духов;- қызын қашыру способствовать умыканию (невесты)