SĂRĂCIE

s.f. 1. бедность /., нищета /, убожество n.', sărăcie lucie l neagră cu lustru голь перекатная; sărăcie de spirit — бедность духа; sărăcie de idei убожество мыслей. 2. ( lipsă) — нужда /.;a trăi în sărăcie — жить в нужде, нуждаться;// a-şi vedea de sărăcie — не совать нос в чужие дела;о sărăcie de — от бедняк, нищий;vorbă multă sărăcie — а omului язык мой — враг мой.