УЮЛГУТ
понуд. от уюлгу-;
кер атты минип, чаң уюлгутуп жөнөдү сев на карего коня, он помчался, вздымая пыль;
уюлгутуп камчы уруп, кирип барды ошондо фольк. взмахнув плетью и ударив, он ворвался;
таң желине коюу чачын уюлгутуп подставив утреннему ветру (трепать) свои густые волосы.