ΠΙΩΝ
I.
πιών
-οῦσα -όν part. aor. 2 к πίνω См. πινω
II.
πίων
2, gen. ονος
1) жирный, толстый
(αἴξ, βοῦς, μῆλα, νῶτα βοός Hom.)
2) тучный, плодородный
(ἀγρός Hom.)
3) обильный
(δημός, ἔργα Hom.)
4) маслянистый, густой
(ποτόν Soph.)
5) богатый, зажиточный
(οἶκος, δῆμος Hom.)