Ты по́д ноги стла́лась травою,
уж так шелестела весною,
Что боязно было: шагнешь —
и заденешь тебя ненароком.
А. А. Тарковский, «Чего ты не делала только…»
стлаться глаг.несов. (2)
наст.ед.3л.
И стелется внизу меж вод прекрасный луг.Пр1.
прош.мн.
во все утро круг горы стлалисьПут2.
стлаться по земле — extenderse por el suelo (о растениях)
туман стелется — se extiende la niebla
хмель стелется по земле - 酒花草在地上爬蔓
s'étendre; se rabattre (о дыме)
туман стелется — le brouillard tombe
стлаться по земле (о растениях) — tracer vi
2. katma
3. laiuma
4. laotuma
5. maad ligi liueldes lendama
над о́зером стла́лся лёгкий тума́н — gölün üzerine hafif bir sis yayılıyordu
Czasownik
стлаться
słać się
2. słać się, snuć się;
3. mknąć nad samą ziemią;
• prostírat se
• táhnout se
-tambaa