ÉGI
небесный
* * *
небе́сный
* * *
I
mn. небесный, rég., vál. неземной, вышний, költ. надзвездный, надзвёздный;
\égi fény — небесное сийние;
vall. \égi jel — небесное предзнаменование;
rég. небесное знамение;\égi lakó — небожитель
h.;
vall. \égi seregek — небесные силы;
vall. \égi szózat — небесный глас;\égi tünemény — небесное явление;II
fn. költ., rég.;
az \égiek — небесные, небожители