CENUŞĂ

s.f. 1. зола /.;пепел т.; cenuşă vulcanică — вулканический пепел; а preface în cenuşă обратить в пепел. 2. прах т.;Ц a lua / a vinde cuiva şi cenuşăa din vatră — разорить / обобрать до последней нитки / ниточки;а пи avea nicicenuşă în vatră — беден как церковная крыса;a-şi trage cenuşăa / spuza pe turta sa — подгребать жар к своей лепёшке;a-şi pune cenuşă în (pe) cap — посыпать голову пеплом.