ВСТРЯВА́ННЯ (УСТРЯВА́ННЯ), я, с., розм.
Дія за знач. встрява́ти.
На пряме встрявання у громадсько-політичне життя України не має права громадянин іншої держави (із журн.);
Перебивання співрозмовника, встрявання у суперечку не сумісні із правилами хорошого тону (з газ.).
(устрявання), -с, с.
Дія за знач. встрявати (устрявати).