ЧУЙНЕ́НЬКИЙ, а, е.
Пестл. до чу́йний 1, 2.
Бачу, й вона увійшла: старесенька, малесенька, ледве од землі видно, а ще чуйненька, говірка (Марко Вовчок).
чуйне́нький
[чуйнен'кией]
м. (на) -кому/-к'ім, мн. -к'і
-а, -е.
Пестл. до чуйний 1), 2).