1) запирать, замыкать: a) в тесн. смысле: filius raptus atque conclusus (1. 6 D. 48, 6);locus concl. (1. 59 D. 50, 16);
b) в nep. см. ограничивать: sententia certis finibus conclusa (1. 7. 9 C. 7, 45), actio sex mensium temporibus, anno, conclusa (1. 2 C. 4, 58);
legata stricta concl. (§ 3 J. 2, 20).
2) обнимать, plures causas una quantitate concl. (1. 5 § 2 D. 46, 7).3) составлять , judicium non ad id, quod interest, sed quanti ea res est, concl. (1. 1 § 4 D. 2, 3).