2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя; ● na ~, ku czci в честь;
części a) (powitanie) привет!; б) (pożegnanie) пока!
+ 1. szacunek, poważanie;
uwielbienie 2. honor, godność
Rzeczownik
cześć f
почёт m
почтение n
честь f
привет m
Wykrzyknik
cześć
привет
[чешьчь]
f
1) повага, пошана (szacunek)
2) честь (godność)
3) привіт (przywitanie)
4) бувай, бувайте (pożegnanie)