CLANŢĂ
te s. f. 1. щеколда /.;a închide uşa cu clanţăa закрыть дверь на щеколду. 2.
ручка /.;
clanţăя uşii дверная ручка. 3.
( peior.) — глотка /, пасть /.;ţine-ţi clanţă — а заткнись, заткни глотку;// a-i da cu clanţăa — мозолить язык, трещать;bun de clanţă — любитель потрепаться, трепач;rău de clanţă — злой на язык;
сварливый;
a se lua cu cineva la clanţă — браниться, переругиваться.