CLOŞCĂ
şti s.f. 1. наседка /. 2. ( fig.) лежебока m. şi /, лентяй т., лбдырь т.;
IIa şedea cloşcă — сидеть сиднем;fură cloşcă — а de pe ouă sau fură ouăle de sub cloşcă на ходу подмётки режет;negustor de piei de cloşcă — мелочный торговец;
Closca-cu-pui созвездие Плеяд.