* * *
bluts|ver|wandt ['blu:ts̮fɛɐ̯vant] <Adj.>:* * *
* * *
* * *
blutsverwandt, consanguineus; sanguine coniunctus; consanguinitate propinquus. – [502] mit Königen b., non alienus sanguine regibus: mit jmd. b. sein, alqm sanguine ac genere contingere; alqm sanguine attingere; sanguine cum alqo coniunctum esse. – Blutsverwandte, der, die, consanguineus; consanguinea. – Blutsverwandtschaft, consanguinitas; sanguinis coniunctio. – in B. mit jmd. stehen, s. blutsverwandt (sein). – blutsverwandtschaftlich, consanguineus (z. B. caritas). – od. durch den Genet. consanguinitatis (z. B. iura).
blutsverwandt a
единокровный, кровный, близкий (о родственнике)