ē-morior, mortuus sum, morī (арх. Pl , Ter morīrī) depon.
1) умирать (aut vincere aut e. C)
e. per virtutem Sl — умереть смертью героя
2) мертветь, отмирать (membrum, quod emoritur, abscindĕre CC); засыхать (arbor emoritur PM); истощаться (terra emoriens QC); гаснуть (carbo emoriens PM); угасать, прекращаться, совершенно исчезать (laus eorum e. non potest C)