CONSTARE
1) состоять, быть, иметь место, verborum obligatio constat, si inter contrahentes id agatur (1. 3 § 2 D. 44, 7), si matrimonium moribus legibusque constat (1. 3 § 1 D. 24, 1); (1. 39 pr. D. 23, 3. 1. 5 D. 24, 2. 1. 21 D. 40, 1); (1. 5 § 1 D. 7, 5); (§ 2 J. 1, 10); (1. 20 D. 23, 2);quae pondere, numero mensurave constant (1. 35 § 5 D. 18, 7);
quod ex omnibus suis partibus const. (1. 1 D. 1, 2).
2) быть известным, constat de proprietate (1. 18 D. 44, 1); (1. 122 § 4 D. 45, 1), inter omnes constat (1. 1 pr. D. 4, 4. 1. 5 § 6 D. 47, 10).3) оказаться верным: constat (de) rationibus, счет верен (1. 16 D. 11, 3);ratio constat alicui (1. 8 § 8 D. 17, 1. 1. 17 § 8 D. 47, 10 1. 15 D. 49, 16).
4) стоить: quanti puerum constitisse mihi judex aestimaverit (1. 73 D. 31).