DUCERE
1) водить, проводить, напр. duc. aquam;ius ducendae aguae, ductio, ductio (aquae) = aquaeductus (1. 17. 20. 29 D. 8, 3. 1. 21 D. 8, 5. 1. 16 D. 8, 6. 1. 10 D. 39, 3. 1. 3 § 4 D. 43, 20. 1. 3 § 3 D. 43, 21); (1. 2 § 1 D. 8, 3);
duc. rivum (1. 9 D. 8, 1), cloacam (1. 1 § 8 D. 43, 23);
duc. maceriam (1. 17 D. 8, 4);
duc. (in domum suam) uxorem, жениться (1. 2 D. 2. 4. 1. 2 § 1. 2 D. 34, 9);
duc. funus, хоронить (1. 14 § 2 D. 11. 7);
duc. pugnum alicui, ударить кого кулаком (1. 4 D. 47, 10).
2) уводить, отводить: ductio, отведение, liberae personae, de quibus exhibendis, ducendis, interdicta competunt (1. 1 pr. D. 43, 1. cf. 1. 3 seq. D. 43, 30). 1. 3 § 1 cit.);servum (ex causa noxali) duc. (1. 6 D. 6, 2. 1. 26 § 6. 1. 32. 39 § 3 D. 9, 4); (1. 30 D. 40, 12);
in ius ducito (L. XII. tab. III. 2, 3).
3) склонять, ductus errore (1. 11 § 10 D. 11, l), metu (l. 49. § 1 D. 9, 2), iuvenili levitate (1. 24 § 2 D. 4, 4), misericordia (1. 7 pr. D. 16, 3);qui duxerit violare aeternales vultus (1. 3 C. 11, 10).
4) считать, necessarium duc. (1. 220 pr. D 50, 16);duc. statuendum (1. 2 C. 12, 7).
5) отвлекать = deducere (Paul. V 12 § 5).