Значение слова "CONVENIRE" найдено в 3 источниках

CONVENIRE

найдено в "Латинско-русском словаре к источникам римского права"
1) сходиться, собираться (1. 1 § 3 D. 2, 14);conv. in domum aliquam (1. 9 § 2 D. 48, 5); conv. adversus rempubl. (1. 1 § 1 D. 48, 4); conv. in manum (см. s. 4); conv. in matrimonium, выходить замуж (1. 15 D. 23, 2. 1. 121 § 1 D. 45, 1); in secundas nuptias (1. 18 C. 5. 4); тоже без слов: in matrimonio (1. 17 pr. D 25. 2); corpore conv., совокупляться (1. 8 C. 5, 5). 2) соглашаться (1. 1 § 3 D. 2, 14. 1. 9 § 1 D. 2, 15. 1. 3 D. 22, 4);ex mente convenientium aestimandum est (1. 7 § 8 D. 2, 14); pactum conventum (1. 13 § 1. 1. 7 § 7 eod.); tacite conventum (1. 2 pr. eod. 1. 6 D. 20, 2); условиться: convenit alicui cum aliquo (1. 36 D 2. 14. 1. 1 § 10 D 39, 1); inter aliquos (1. 26 D. 42, 1. 1 23 D. 50, 17. 1. 2. 4. 5 D. 23, 4); тк. обоз. convenit; решено, si de corpore conveniat, error autem sit in vocabulo (1. 5 § 4 D. 6, 1); inter omnes convenit (1. 12 D. 2, 8). 3) соответствовать, быть сообразным с: conv. moribus nostris (1. 34 D. 1, 7), boni judicis arbitrio (1. 3 § 3 D. 13, 6);Praetoris officio conv. excutere, an etc. (I. 5 § 9 D. 27, 9); conveniens (adi.) convenienter (adv.) соответственный, сообразный, conveniens est viri boni arbitrio (1. 6 D. 17, 2); convenienter fieri (§ 2 J. 3, 26). 4) приглашать, вызывать, напоминать кому-либо о чем, conv. aliquem, conveniri testato (1. 10 § 3 D. 42, 8. 1. 122 § 3 D. 45, 1), denunciationibus (1. 7 C. 7, 43. 1. 10 C. 8, 14), muneribus et oneribus (1. 1 C. 12, 47); особ. звать к суду, предъявлять иск против кого: conv. debitores judicio (1. 6 § 12 D. 3, 5);conv. judicio mandati (1. 32 pr. eod.); couveniri negotiorum gestorum (1. 3 § 1 eod.). judicati (1. 20 § 5 D. 5, 3), dotis judicio (1. 55 D. 24, 1), de peculio, de in rem verso (1. 19. 20. D. 2, 14), nomine hereditario (1. 13 § 1 D. 4, 3); (1. 49 eod.); in rem conveniri (1. 36 § l D. 6, 1); (1. 7 pr. D. 39, 4); conventus et condemnatus (1. 7 § 1 D. 2, 15. 1. 8 § 4. 1. 15 D. 10, 3); conveniri, по отношению к спорному предмету: поmina, quae conveniri possunt (1. 5 § 9 D. 27, 9); nullam possessionem pro alienis debitis praecipimus conveniri (1. 4 C. 12, 61); т. к. касательно судьи, который принимает что-нибудь в соображение, utrum ipsi judices convenient (1. 39 § 7 D. 26, 7).
найдено в "Большом итальяно-русском и русско-итальянском словаре"
1. непр.; vi 1) (e) собираться, сходиться, стекаться (также книжн. о реках, улицах) 2) (a) соглашаться, сговариваться, условливаться; быть согласным; допускать, что... convenire sul prezzo — уговориться о цене ne convengo anch'io — я тоже за / не против 3) (e) подходить, соответствовать 4) безл. (e) надлежать, подобать non conviene...— не следует..., не годится... così conviene — так нужно, должно 2. непр.; vt 1) convenire qd in giudizio — вызывать кого-либо в суд 2) договариваться convenire un prezzo — договориться о цене • - convenirsi Syn: concordare, accordarsi, consentire; calzare, conferire, comodare, affarsi, quadrare; riunire Ant: discordare, sconvenire Итальяно-русский словарь.2003.
найдено в "Итальянско-русском юридическом словаре"
convenire il compratore per l'esecuzione del contrattoconvenire una persona in giudizio
T: 23