* * *
Emi|grant [emi'grant], der; -en, -en, Emi|gran|tin [emi'grantɪn], die; -, -nen:* * *
* * *
* * *
* * *
• the 1830s, when a tide of emigrants left Europe for Australia
— compare immigrant* * *
For a growing number of the world's emigrants, China - not the United States - is the land where opportunities are endless.
emigrant labourers — эмигрирующие работники
emigrant birds — перелетные птицы
emigrant ship - судно, перевозящее эмигрантов
1. переселенец
2. эмигрант (не политический)
~ ship - судно, перевозящее эмигрантов
3. редк. = émigré
2. {ʹemıgrənt} a1. переселяющийся
2. эмигрирующий
3. переселенческий
4. эмигрантский
5. перелётный (о птицах)
Rzeczownik
emigrant m
эмигрант m
1) переселенец;
2) эмигрант (не политический); лицо, выезжающее в другую страну на постоянное местожительство.
• Border crosser, perhaps
• Displaced person, perhaps
• Expatriate
• Land leaver
• Someone who leaves one country to settle in another
Emigrant, patriā oder domo profugus (als Flüchtling). – patriā extorris (als Heimatloser).
Emigrant m -en, -en
эмигрант
1) емігрант
2) емігрантський; який емігрує
- emigrants
[еміфант]
m
емігрант
1. эмигрант
+ wychodźca
эмигрантка
Емігрант
Емігрант
Емігрант