* * *
* * *
* * *
entsprießen* vi (s) (D) высок.
1. произрастать, вырастать (из чего-л.); появиться (о всходах и т. п.)
2. происходить, брать своё начало (из чего-л., от кого-л.)
sie sind demselben Boden entsprossen — они земляки
(aus) dieser Ehe sind zwei Söhne entsprossen — от этого брака родилось двое сыновей
entsprießen, der Erde, emergere super oder extra terram. – Uneig., efflorescere ex etc. (erblühen, z.B. utilitas efflorescit ex amicitia, etiamsi etc.). – nasci, oriri ex etc. (entstehen, s. das. die Synon.). – entsprossen, natus ab od. ex alqo u. bl. alqo (von jmd. geboren, -gezeugt); prognatus ab oder ex alqo u. bl. alqo (vonjmd. als dem Vater od. Stammvater durch Zeugung hervorgegangen); ortus ab alqo (von jmd. abstammend); oriundus ab alqo (von jmd. seinen Ursprung, seine Abstammung herleitend, gew. von entfernterer Abstammung). – von jmd. e. sein, s. abstammen.