* * *
An|hö|he ['anhø:ə], die; -, -n:* * *
* * *
* * *
Anhöhe, locus editus od. editior od. superior. locus excelsus (höher gelegener Ort übh.). – clivus (sanft aufsteigende Anhöhe). – collis (Hügel). – tumulus (mäßige Erhöhung auf dem Felde, sie mag von Menschenhänden gemacht sein oder nicht).
Anhöhe f =, -n
возвышенность, высота, холм, пригорок