Rzeczownik
doświadczenie n
опыт m
эксперимент m
проба f
испытание n
doświadczenie odczas. n
опыт m
эксперимент m
проба f
испытание n
2. опыт ♂, опытность ž; ~ życiowe жизненный опыт; zdobyć ~ приобрести опыт; wiedzieć z ~а знать по опыту;
brak ~а неопытность
+ 1. eksperyment 2. praktyka, wprawa
[дошьвядченє]
n
досвід, дослід, експеримент
mieć doświadczenie — мати досвід