ХАБО́ТЯ, ті, ж., розм.
Неповоротка, сповільнена жінка.
Сам піде, або пішле хаботю (Сл. Б. Грінченка).
-і, ж., діал.
Неповоротка, незграбна жінка.
див. вайлуватий