* * *
be|drü|cken [bə'drʏkn̩] <tr.; hat:* * *
* * *
* * *
bedrücken vt
1. притеснять, угнетать
2. тяготить
das bedrückt mein Herz — от этого у меня тяжело на душе
bedrücken, premere. – vexare (unaufhörlich beunruhigen). – iniuriam alci inferre (Unrecht, Unbill zufügen). – Bedrückung, vexatio. – iniuria (Unbill, Unrecht, z. B. magistratuum). – durum imperium (harte Befehle).