Значение слова "DEDUKTIV" найдено в 11 источниках

DEDUKTIV

найдено в "Universal-Lexicon"
deduktiv: übersetzung

de|duk|tiv 〈Adj.; Philos.〉 das Besondere aus dem Allgemeinen erschließend, folgernd; Ggs induktiv (1) [→ deduzieren, Deduktion]

* * *

de|duk|tiv [auch: 'de:… ] <Adj.> [spätlat. deductivus = abgeleitet] (Philos., Kybernetik):
auf Deduktion beruhend, durch Deduktion erfolgend:
eine -e Methode, Schlussfolgerung;
aus den Erfahrungen vergangener Zeiten d. gezogene Folgerungen.

* * *

de|duk|tiv [auch: 'de:...] <Adj.> [spätlat. deductivus = abgeleitet] (Philos., Kybernetik): auf Deduktion beruhend, durch Deduktion erfolgend: eine -e Methode, Schlussfolgerung; aus den Erfahrungen vergangener Zeiten d. gezogenen Folgerungen; Keine Epoche wird rein induktiv über die Begebenheiten oder rein d. über die begriffliche Ableitung gewonnen, sondern kommt durch das komplexe Zusammenwirken von geschichtlichen Ereignissen, historischer Reflexion und sozialer Anerkennung zustande (Zeit 25. 10. 96, 56).


найдено в "Большом немецко-русском и русско-немецком словаре"
adj
дедуктивный
deduktive Methode — дедуктивный метод


найдено в "Норвежско-русском словаре"
adj -t
филос. дедуктивный


найдено в "Большом немецко-русском словаре"


deduktiv a

дедуктивный



найдено в "Шведсько-українському словнику"

Дедуктивний


найдено в "Датсько-українському словнику"

Дедуктивний


найдено в "Норвезько-українському словнику"

Дедуктивний


найдено в "Крымскотатарско-русском словаре"
Дедуктивный
найдено в "Дансько-українському словнику"
дедуктивний
T: 12