ШНУРО́ВАНИЙ, а, е.
1. Дієпр. пас. до шнурува́ти.
2. у знач. прикм. Стягнений шнурками.
На ногах, трохи завеликих для її дрібної постаті, мала шнуровані черевики (І. Франко).
-а, -е.
1) Дієприкм. пас. мин. ч. до шнурувати.
2) у знач. прикм. Стягнений шнурками.
шнуро́ваний
[шнурованией]
м. (на) -ному/ -н'ім, мн. -н'і
[sznurowanyj]
прикм.
sznurowany
Шнуро́ваний, -на, -не
Laced