ANTENĂ
ne s.f. 1. (zool.) щупальце и., усики pl., сяжок /я. 2. ( tehn.) антенна /.;
antenă de emisiune j antenă emiţătoare — передающая антенна;antenă de recepţie — приём
ная антенна;
antenă -turn — башенная антенна;antenă de cameră — комнатная антенна.