ҮРӨЙ
үрөй I
ар.
дух;
үрөйү учту он сильно испугался; он в ужас пришёл;
үрөйүн учурду или үрөйүн алды он его очень напугал;
аткылап, элдин үрөйүн алды стреляя, он напугал народ.
үрөй II
ир.
вид, облик;
үрөйү суук неприятный на вид; неприятный лицом;
Алмамбет, Чубак түгөйү, адамдан башка үрөйү фольк. Алмамбет и Чубак два равных (богатыря), видом они необыкновенны (мужественны, дородны и т.п.).